Een goed verhaal
door: ds. Attie Minnema
Afgelopen zondag 16 september was het weer startzondag in onze wijkgemeente. Startzondag, het woord zegt het al, is de zondag waarop het nieuwe kerkelijke seizoen weer start. Niet dat de kerk in de zomer dicht is geweest of dat het kerkelijke gebeuren stil heeft gelegen, maar ieder jaar in september is er ieder jaar een startzondag waarna al het gemeentewerk, kerkdiensten, gespreksgroepen, jeugdwerk, vergaderingen en noem maar op, weer volop gaan draaien.
In veel kerken is op deze zondag een ‘kerkproeverij’ geweest, niet kerkleden konden meegaan om te kijken, te ‘proeven’ hoe het is de kerk is en er aan toe gaat.
Zo’n kerkproeverij roept de vraag op: ‘waarom zou je eigenlijk nog naar de kerk gaan? De kerk en naar de kerk gaan is in deze tijd niet meer vanzelfsprekend, velen hebben de kerk losgelaten, hebben kerk en geloof blijkbaar niet meer nodig. Waarom zou je nog bij die minderheid willen horen?’. Het beeld dat veel mensen van de kerk hebben is om allerlei redenen vaak niet zo positief, de soms strenge geloofsopvoeding thuis, dat je van alles moet en weinig mag, misbruikschandalen ook in de kerk.
Wat mij betreft is dat een grotendeels achterhaald beeld, vooral wat betreft de vele geboden en verboden. En je mag toch ook zeggen dat er veel positieve dingen in de kerk gebeuren, het meeleven met elkaar en daarbij is de kerk nog steeds de grootste vrijwilligersorganisatie van ons land.
Maar waarom zou je daaraan mee doen en, al is het af en toe, naar de kerk gaan?
Omdat de kerk veel te bieden heeft!
In de kerk wordt de wezenlijke, de echte en grote vragen van het leven gesteld, niet om daar direct een kant en klaar antwoord op te geven, maar op daar samen naar op zoek te gaan.
De kerk heeft darbij een goed verhaal, een verhaal van liefde, mededogen en barmhartigheid.
Dat is een ander verhaal dan je meestal in het nieuws, op televisie, van de reclame hoort. Toch heeft dit Bijbelse en christelijke geloofsverhaal voor een groot deel onze cultuur gevormd en profiteren we daar allemaal op allerlei manieren nog steeds van.
Maar het is waar, in de maatschappij van onze tijd klinken vaak heel andere woorden: succes, carrière, winst, ‘het maken’, jezelf zoeken en vinden, eigen hachje eerst, en ga maar door. Dat klinkt allemaal prachtig maar als je daarin niet mee kunt doen levert het ook veel eenzaamheid op en alleen zijn, wantrouwen, angst. En burned out op steeds jongere leeftijd.
De kerk biedt daarin een tegenverhaal en een plek waarin je jouw verhaal, jouw levensverhaal mag vertellen. Een plek waar je jezelf mag zijn, zoals je bent en je je niet mooier of beter of anders voor hoeft te doen, waar je kwetsbaar mag zijn en mensen daarin met elkaar proberen mee te leven. In de kerk worden verhalen verteld die je leven kunnen spiegelen, worden liederen gezongen die raken aan alle kanten van het leven, die je kunnen optillen en blij maken, zijn rituelen en gebaren die je laten voelen dat je erbij hoort en dat het goed is dat je er bent.
Misschien toch de moeite waard om eens te proberen!